Rozszerzenie Projektowanie konstrukcji betonowych umożliwia wymiarowanie prętów i powierzchni ze względu na zmęczenie zgodnie z EN 1992-1-1, rozdział 6.8.
W przypadku obliczeń zmęczenia można opcjonalnie wybrać dwie metody lub poziomy obliczeniowe w konfiguracjach obliczeniowych:
Poziom obliczeniowy 1: Obliczenia uproszczone wg. do 6.8.6 i 6.8.7(2) Kryterium uproszczone jest stosowane dla częstych kombinacji oddziaływań zgodnie z EN 1992-1-1, rozdział 6.8.6 (2) oraz EN 1990, równ. (6.15b) wraz z obciążeniami od ruchu drogowego w stanie użytkowalności. Dla stali zbrojeniowej sprawdzany jest maksymalny zakres naprężeń zgodnie z 6.8.6. Naprężenie ściskające w betonie jest określane za pomocą górnego i dolnego dopuszczalnego naprężenia zgodnie z 6.8.7(2).
Poziom analizy 2: Obliczanie równoważnego naprężenia niszczącego zgodnie z 6.8.5 i 6.8.7(1) (uproszczone obliczenia na zmęczenie): Obliczenia z wykorzystaniem zakresów równoważnych naprężeń niszczących są przeprowadzane dla kombinacji zmęczeniowych, zgodnie z EN 1992-1-1, rozdział 6.8.3, równ. (6.69) o specyficznie zdefiniowanym oddziaływaniu cyklicznym Qfat .
Właściwości betonu, zależne od czasu, takie jak pełzanie i skurcz, są bardzo ważne dla obliczeń. Można je zdefiniować bezpośrednio dla materiału w programie do analizy statyczno-wytrzymałościowej. W oknie dialogowym do wprowadzania danych wyświetlany jest przebieg czasowy funkcji pełzania lub skurczu. Można łatwo wybrać modyfikację zastosowanego wieku betonu, na przykład ze względu na obróbkę termiczną.
Optymalizacja konstrukcji ze względu na minimalny ciężar lub deformację
Możliwość zastosowania dowolnej liczby parametrów optymalizacyjnych
Określanie zakresów zmiennych
Optymalizacja przekrojów i materiałów
Typy definicji parametrów
Optymalizacja | Rosnąco, czyli optymalizacja | Malejąca
Zastosowanie parametrycznych modeli i bloków
Parametryzacja bloków w języku JavaScript na podstawie kodu
Optymalizacja z uwzględnieniem wyników obliczeń
Tabelaryczne przedstawienie najlepszych mutacji modelu
Wyświetlanie w czasie rzeczywistym mutacji modelu w procesie optymalizacji
Kalkulacja kosztów modelu dzięki zadanym cenom jednostkowym
Określanie potencjału tworzenia efektu cieplarnianego (GWP-global warming potential) na etapie tworzenia modelu poprzez szacowanie równoważnej emisji CO2
Określanie jednostkowych wskaźników zależnych od masy, objętości i powierzchni (cena i emisja CO2)
Czy wiecie, że...? Równoważne obciążenia statyczne generowane są oddzielnie dla każdej miarodajnej postaci drgań własnych oraz kierunku wzbudzenia. Obciążenia te są zapisywane w przypadku obciążenia typu Analiza spektrum odpowiedzi, a program RFEM/RSTAB przeprowadza liniową analizę statyczną.
Przypadki obciążeń typu Analiza spektrum odpowiedzi zawierają wygenerowane obciążenia równoważne. Po pierwsze, udziały modalne muszą zostać nałożone na siebie z regułą SRSS lub CQC. W takim przypadku można wykorzystać wyniki podpisane na podstawie dominującego kształtu drgań.
Następnie składowe kierunkowe oddziaływań sejsmicznych są łączone z regułą SRSS lub regułą 100%/30%.
RSECTION oblicza wszystkie istotne właściwości przekroju. Obejmuje to również graniczne siły plastyczne. W przypadku przekrojów składających się z różnych materiałów, RSECTION określa idealne właściwości przekroju.
Z RSECTION użytkownik ma wiele możliwości. Można na przykład obliczyć naprężenia wynikające z siły osiowej, dwuosiowych momentów zginających i sił tnących, głównego i drugorzędnego momentu skręcającego oraz bimomentu deplanacyjnego dla dowolnego kształtu przekroju. Należy wyznaczyć naprężenia równoważne zgodnie z hipotezą naprężeń autorstwa von Misesa, Treski i Rankine'a.
Czy wiecie, że...? W przypadku odciążenia elementu konstrukcyjnego za pomocą plastycznego modelu materiałowego, w przeciwieństwie do modelu Izotropowy | Nieliniowy sprężysty model materiałowy, odkształcenie pozostaje po całkowitym odciążeniu.
Do wyboru są trzy różne typy definicji:
Norma (definicja naprężenia równoważnego, przy którym materiał ulega uplastycznieniu)
Bilinearny (definiowanie naprężenia zredukowanego i modułu wzmocnienia)
W przypadku ponownego zwolnienia elementu konstrukcyjnego z materiałem nieliniowo sprężystym odkształcenie wróci do tej samej trajektorii. W przeciwieństwie do Izotropowego|Plastyczny model materiałowy, po całkowitym odciążeniu nie pozostaje odkształcenie.
Do wyboru są trzy różne typy definicji:
Norma (definicja naprężenia równoważnego, przy którym materiał ulega uplastycznieniu)
Bilinearny (definiowanie naprężenia zredukowanego i modułu wzmocnienia)
Wykres naprężenie-odkształcenie:
Określenie wielokątnego wykresu naprężenie - odkształcenie
Rozszerzone odkształcenia prętów, powierzchni i brył można wyświetlić (np. istotne odkształcenia główne, równoważne odkształcenia całkowite itd.) w Nawigatorze projektu - Wyniki w programie RFEM oraz w Tabeli 4.0.
Można na przykład wyświetlić główne odkształcenia plastyczne podczas wymiarowania plastycznego połączeń z elementami powierzchniowymi.
Śledzenie modelu nigdy nie było tak proste. Dzięki fotorealistycznej wizualizacji w renderowaniu 3D zawsze masz bezpośrednią kontrolę nad wprowadzanymi danymi. Kolory można dostosowywać dowolnie, osobno dla ekranu i wydruku. W ten sposób można bezpośrednio zobaczyć ważne aspekty.
Równoważne obciążenia statyczne generowane są oddzielnie dla każdej miarodajnej postaci drgań własnych oraz kierunku wzbudzenia. Obciążenia są eksportowane do statycznych przypadków obciążeń, a liniowa analiza statyczna wykonywana jest w programie RFEM/RSTAB.
Po pierwsze, moduł łączy w sobie decydujące obliczenia dla słupa i belki poziomej oraz wyświetla geometrię połączenia w tabeli wyników. Inne tabele wyników zawierają wszystkie ważne szczegóły obliczeń, takie jak długości linii płynięcia, nośność śrub, naprężenia w spoinach lub sztywności połączeń. Wszystkie połączenia przedstawiane są w graficznym renderowaniu 3D.
Wymiary, specyfikacje materiałowe i spoiny, które są istotne dla konstrukcji połączenia, są widoczne od razu i można je wydrukować. Połączenia można przedstawić graficznie w dodatkowym module RF-/FRAME-JOINT Pro lub bezpośrednio w modelu programu RFEM/RSTAB. Wszystkie grafiki mogą zostać dołączone do protokołu wydruku programu RFEM/RSTAB lub wydrukowane bezpośrednio. Dzięki skalowaniu wyników, możliwa jest optymalna kontrola wizualna już na etapie projektowania.
Analiza historii czasowej rozwiązywana jest za pomocą analizy modalnej lub metodą Newmarka. W tym module dodatkowym analiza przebiegu czasowego jest ograniczona do układów liniowych. Chociaż modalna analiza jest szybkim algorytmem, pewna liczba wartości własnych musi być stosowana w celu zapewnienia wymaganej dokładności wyników.
Metoda Newmarka jest bardzo precyzyjną metodą, niezależną od zastosowanej liczby wartości własnych, ale w obliczeniach wymaga odpowiednich niewielkich kroków czasowych. Dla analizy spektrum odpowiedzi równoważne obciążenie statyczne obliczane jest wewnętrznie. Następnie z tej analizy wykonywana jest liniowa analiza statyczna.
Pełna integracja z RFEM/RSTAB wraz z importem wszystkich istotnych informacji i sił wewnętrznych
Określanie zakresów naprężeń dla dostępnych przypadków obciążeń oraz kombinacji obciążeń lub wyników
Dowolne przypisanie kategorii szczegółów do dostępnych punktów naprężeń danego przekroju
Definiowane przez użytkownika współczynniki równoważne uszkodzeń
Wymiarowanie prętów i zbiorów prętów zgodnie z EN 1993-1-9
Optymalizacja przekrojów z opcją transferu danych do RFEM/RSTAB
Szczegółowa dokumentacja wyników z odniesieniem do zastosowanych równań design
Różne opcje filtrowania i sortowania wyników, w tym wyświetlanie wyników według prętów, przekrojów, położenia x lub przypadków obciążenia, kombinacji obciążeń i kombinacji wyników
Wizualizacja kryterium obliczeniowego na modelu w programie RFEM/RSTAB